Wyobraźnia a efektywna nauka

Jedną z nich jest wykorzystanie poczucia humoru. Władimir Nabokow napisał, że „[...] humor w naturalny sposób łączy się z dużą wyobraźnią; biada wyobraźni, której nie towarzyszy dowcip”. Łatwiej zapamiętujemy i utrwalamy skojarzenia, które wywołują silne emocje. Element humoru – wprawiając nas w pozytywny stan emocjonalny utrwala wyobrażenie i sprawia, że chętniej będziemy je odtwarzać.

Drugą ważną zasadą jest wykorzystywanie wielu zmysłów. Łączenie elementów wzrokowych, słuchowych, zapachowych, smakowych i dotykowych w wyobrażeniach uruchamia jednocześnie kilka ośrodków mózgowych, odpowiedzialnych za percepcję wrażeń z różnych sensorów dzięki czemu skojarzenie to może na trwałe zapisać się w naszej pamięci.

Cechą, która nadaje trwałość i intensywność wyobrażeniom jest również wprowadzenie do wyobrażeń elementu ruchu. Ośrodek odpowiedzialny za wyobraźnię przestrzenną (wzrokową) znajduje się w płacie ciemieniowym mózgu, w bliskim sąsiedztwie ośrodka integrującego ruch i wzrok w jedno wrażenie. W tym samym rejonie znajdują się ośrodki odpowiedzialne za rozumienie języka symbolicznego, abstrakcyjnych pojęć i geometrii.

Istnieją badania aktywności elektrycznej mózgu, które udowadniają, że w trakcie wykonywania operacji wyobrażeniowych wymagających rotacji w mózgu aktywowane są te same pola co w czasie powodowania rzeczywistego ruchu obiektów. Obrazowanie różnych zjawisk i procesów w wyobraźni częściowo zastępuje niezbyt powszechne w szkolnictwie uczenie przez eksperymenty i bezpośrednie doświadczenie, które jest najtrwalszą i najdoskonalszą metodą uczenia się.

Źródło: intelektualnie.pl

Foto: brief.blox.pl