Co z tą inteligencją?

"Moje podejście zakłada, że mamy kilka komputerów, może siedem, może dziesięć. Niektóre mogą pracować wydajnie, a inne mniej, na przykład ktoś może być uzdolniony muzycznie, lecz zgubić się w obcym mieście" - opisuje psycholog.

Profesor Gardner wymienia: istnieje inteligencja językowa, silna u poetów, logiczno-matematyczna charakterystyczna dla naukowców, inteligencja muzyczna rozwinięta u kompozytorów i kinestetyczna - u tancerzy i chirurgów. Inteligencja przyrodnicza pomaga rozróżnić rodzaje roślin czy chmur, wizualno-przestrzenna jest typowa dla pilotów i żeglarzy. Inteligencja interpersonalna pomaga w kontaktach z innymi ludźmi, a intrapersonalna jest typowa dla osób o szczegółowej, trafnej samowiedzy.

"Każdy z nas jest w stanie zidentyfikować różne dary, talenty, uzdolnienia. Ale zwykle mamy tendencję do oddzielania tego od inteligencji. Udało mi się zanegować główny pogląd na temat inteligencji poprzez to, że włączyłem te różne zdolności, jak zdolność muzyczna, i nazwałem je inteligencjami" - powiedział.

Ważnym jest fakt, iż te różne inteligencje w różny sposób można stymulować. Poprzez indywidualizację i pluralizację. Według indywidualizacji, każde dziecko jest inne i trzeba znaleźć najlepszy dla niego sposób uczenia i najlepszy sposób oceny tego, czego się nauczyło. Idea pluralizacji natomiast polega na tym, by uczyć w różny sposób. Jednego tematu można uczyć poprzez dzieła sztuki, odgrywanie scenek, opowiadanie historii czy łamigłówki logiczne.

"Każdy, kto mówi, że jest tylko jeden sposób nauki danego tematu, jest złym nauczycielem. Jeśli każdego tematu będziemy uczyć w różny sposób, to wyniki będą doskonałe, bo dotrzemy do większej grupy dzieci" - powiedział.

Jak sprawdzić inteligencje wielorakie? Na pewno nie za pomocą kartki i długopisu! Trzeba obserwować dzieci czy dorosłych w różnych sytuacjach. Jako przykład doskonałego miejsca do takich obserwacji podał Centrum Nauki Kopernik, gdzie angażuje się różne inteligencje. (PAP)